Siyara, het oudste dochtertje van Wendy en Nera, volgt momenteel school in de kleuterklas verbonden aan de Boeddhistische tempel van Kapuliyadda. De lessen vinden enkel plaats in de voormiddag. Op schooldagen trekken Wendy en Siyara dan doorheen de jungle en tussen de plantages naar het tempeldomein, een wandeling van een klein halfuur. Wie het niet erg vindt om rond 8 uur ’s morgens op pad te trekken, kan een stukje lokaal leven opsnuiven door Wendy en haar dochter te vergezellen op deze wandeling. Dit is perfect combineerbaar met een bezoekje aan de tempel.
Overigens beschikt het dorp over twee tempels. In de volksmond wordt daarom vaak verwezen naar de oude tempel en de nieuwe tempel. De tempel naast het schooltje – de nieuwe tempel dus – is momenteel overigens aan zijn derde verbouwing toe (na de bouw ervan in 1976 en de renovatie in 2007). Voor deze allernieuwste verbouwing – eerder een uitbreiding van het complex – rekent de religieuze gemeenschap overigens op de financiële bijdrage van elke dorpeling. Wie hoeveel bijdraagt wordt traditioneel vereeuwigd op een voor de bezoekers duidelijk zichtbare locatie. We belanden hier op het terrein van de oprechtheid en de drijfveren van de religie in het algemeen en de lokale religieuze gemeenschap in het bijzonder, iets waarover Wendy honderduit kan vertellen, doorspekt met anekdotes vanuit haar eigen ervaringen.
Overigens zorgt Wendy er misschien ook voor (dit lukt niet altijd, en is afhankelijk van de goodwill van de monnik van dienst) dat je de tempel van binnenuit kan bekijken, onder begeleiding van één van de lokale monniken, compleet met theeceremonie. Wendy heeft zich de afgelopen jaren in hoge mate het Singalees, de lokale taal, eigen gemaakt en is intussen zélf Boeddhist geworden. Het feit dat Nera en zijn familie zowel financieel, logistiek als humanitair een meer dan aanzienlijk steentje bijdragen aan de lokale religieuze gemeenschap, heeft haar integratie sterk bevorderd.
Meermaals per dag vindt in de tempel een offerceremonie plaats. Die duurt slechts een klein kwartiertje en is zéker de moeite om eens van dichtbij mee te maken.
Wanneer het tempelbezoek is beëindigd, is de schooldag van Siyara al behoorlijk ver gevorderd. Het schooltje ligt in de schaduw van de tempel en het personeel zal met véél plezier een praatje slaan en trots vragen om een selfie voor hun Facebook profiel.
Nog een kleine tip: in de schaduw van de school bevindt zich een lokale bakkerij die een bezoekje méér dan waard is. Koop er zeker een lokale lekkernij om tijdens de terugtocht te voet het lekkere aan het sportieve te koppelen, zonder onderweg de pracht van de omgeving uit het oog te verliezen…